بعضی از آدم ها

یه سری از اطرافین هستن که اخلاق خاصی دارن و این اخلاق خاص بر میگرده به شخصیتشون و دیدشون نسبت به دیگران

این افرادی که اینجانب هم در اقوام و هم در دوستان باهاشون مواجه میباشم اصولا با همه مشکل دارن و تصورشون اینه که همه ی اطافیانشون مورد دارن و روی یه موضوع خاص برعکس خودشون رفتار میکنن. جالب اینجاس اصرار هم دارن به اینکه خودشون رفتارشون کاملا صحیحه و دیگرانند که مشکل دارن. من یکی که خیلی دوست دارم بهشون بگم هی فلانی تو که فک میکنی همه باهات مشکل دارن، یه نگاه به خودت کردی؟! ولی تا حالا جرات نکردم، چون میدونم صحبت کردن باهاشون هیچ فایده ای نداره. شاید شما هم با این افراد برخورد داشتین، خب شما چه کار کردین؟

این فیلم دلنوازان رو که میده ها جیگر آدم رو میسوزونه! من که خودم یکی از قربانیان این معضل بودم کاملا میتونم بفهمم دو طرف چی میکشن. حالا باز خوبه اینا رو نشون میده و پدر و مادر های عزیز باز هم اسم بچه های فامیل یا دوستاشون رو میزارن روی بچه هاشون! ولی نمیدونن همین کار به ظاهر جالب در آینده چه ها که سر بچه هاشون نمیاره.بازم جای شکرش باقیه قضیه ی ما کاملا برعکس فیلم بود وگرنه من تاحالا خودکشی کرده بودم. هر چند وقتی آقا مری این کار رو کرد عمه جون من رو مقصر میدونست. بگذریم ولی این رو آویزه ی گوش داشته باشیم که در آینده به دردمون میخوره!

لپتاب مورد نظر هم خریداری شد، البته خودم هنوز ندیدمش، همه ی زحمتهاش رو م کشید. هر وقت دستم اومد حتما عکسش رو با مشخصاتش میزارم تا نگی گول ظاهرش رو خوردم(D:)

پی نوشت:جمعه کلاس دارم، تنها هم هستم، عمرا اگه برم سر کلاس