یادش بخیر اون زمانا که دایل آپی بودیم، هر وقت نت میخواستیم، زنگ میزدیم افرا نت و یک ماهه میخریدیم، یا زنگ میزدیم آقای خ و برامون یوزر و پس کارت رو میخوند و میگفت هر وقت گذرت افتاد اینطرف ها با هم حساب میکنیم
یادش بخیر، اون موقع ها روزی یکی دو ساعت چراغ مسنجر و جیمیلمون روشن بود و الان هر وقت پینکی رو روشن میکنم، روشن اند تا هر وقت بخوام خاموش کنمش!
یادش بخیر با چه جون کندنی اون مسنجرمون بالا میومد و اون باکس چت جیمیل باز میشد!!!
یادش بخیر اون موقع ها حسرت به دلمون میموند و نمیتونستیم یعنی سرعت اجازه نمیداد فتو بلاگ ها رو ببینیم!!!
هر وقت میخواستیم فایل یه مگی یا دو مگی باز کنیم باید دوساعت زمان میزاشتیم واسش!!!
دانلود نرم افزار و فیلم و آهنگ هم که ابدا!!!
گودر رو که دیگه نگو، کلا بیخیالش میشدیم، چون همش میگفت اوپسسسس.....
حالا همه ی اینا به کنار، موقع اومدن قبض تلفن خودمونو آماده میکردیم واسه شنیدن غر زدن های بابا!!! همیشه هم میگفت: من موندم این خطمون که گوشی نداره، شما چطور اینقد حرف میزنید باهاش!!!
خلاصه اینکه این ای دی اس ال هم نعمتیه واسه خودش! فرقش با دایل آپ مثله گاز شهری و کپسولی میمونه؛ یا مثل آب لوله کشی شده ی شهری و آب چاه!
پی نوشت: همینجوری خواستم شکرانه ای به جا بیارم
پی نوشت بعد: دارم خودم رو واسه امتحان تربیت بدنی که پنجشنبه اس آماده میکنم!
پی نوشت بعد: یعنی فکر رفتن به سمت دانشگاه هم تن آدم رو میلرزونه! درسته گرمساره ولی بادهای وحشتناکی داره لامصب!
پی نوشت بعد بعد بعد: بزرگترین نعمت توی این روزهای بارونی، قدم زدن توی این هواس!
پی نوشت بعد بعد بعد بعد: دیروز دیگه پر از استرس نبود، از صبح افراد مورد نظر تحت نظرم بودن!
شعر نوشت: چه سرگردان است این عشق
که باید نشانی اش را
از کوچه های بن بست گرفت
چه حدیثی است عشق
که نمی پوسد و افسرده نیست
حتی آن هنگام
که از آسمان به خانه آوار شود
احمدرضا احمدی
من هنوز میرم خونه ۵۰ ساعته دیال‌آپ می‌خرم. اگه سرعت باشه میرم خونه داداشم. واسه یکی دو هفته که خونه‌ام صرف نمی‌کنه adsl بگیرم.
چه حالی میده امتحان بارفیکس و دراز و نشست ازت بگیره؟ حاضرم 60 روز از عمرم رو بدم تو رو با اون کمرت در حال بارفیکس رفتن ببینم
والا تو یه هفته توی خونه نیستی! ای دی اس ال پیشکش
یعنی آرزو به دلت میزارم، چون گواهی پزشکی بهش دادم و فقط امتحان های سرعتی میگره ازم p:
خوش به حالت
الان میشه از این خوش به حالت کلی برداشت کرد:
خوش به حالم که ای دی اس ال دارم
خوش به حالم که اینترنت دارم
خوش به حالم که وبلاگ دارم
خوش به حالم که تو رو دارم
ولی موندم اون گریه ی آخر کامنت واسه چیه؟
احتمالا چون ای دی اس ال نداری گریه کردی
یا اینکه داری درد میکشی الان! :(
این به خاطر برداشت آخر خوش به حالت بود دیگه!
مرسی بهار جان