بیست و چهار تا بهار و دیدم

همیشه روزهای تولدم، با وجود شادی وصف ناپذیری که توی وجودم دارم، یه حس غم انگیز هم توام با اون حس شادی دارم! واقعا نمیدونم این حس از کجا نشات میگره، ولی یه چیزی توی وجودم میگه خب یک سال دیگه هم گذشت! سالی که از یه سری لحاظ با تمام سال های پیش فرق داشت! توی این یک سال خیلی چیزا تجربه کردم که تا حالا نکرده بودم.
وقتی نوجوون بودم همیشه میگفتم بیست و چهار سالگیم یه سال خاص برام میشه! همیشه فکر میکردم توی این سال وارد مرحله ی جدیدی از زندگیم میشم(کار، ازدواج، تحصیلات...) فکر میکنم به همه ی اون چیزایی که دنبالشون بودم برسم

پی نوشت:هی! تولدت مبارک دختر کوچولو

پی نوشت بعد: در مورد امروز و مراسمات و تشکیلات بعدا مینویسم