یه روزهایی هست توی زندگی آدم که تلخن! خیلی تلخ! اونقدر که تو هیچ وقت نمیخوای دوباره مزه اش رو بچشی، حتی نمیخوای تصور کنی که نکنه یه وقت مغزت از اعماق خاطراتت، مزه ی اون تلخی رو به یادت بیاره! ولی نا خودآگاه میری به اون روز! همه ی کارهایی که کردی و احساس و استرسی رو که داشتی رو تا دریافت اون اس ام اس، توی ذهنت میبینی!
پی نوشت: امروز هم یکی از همون روزهاست!
پی نوشت بعد: یه سری اندوه ها هست که با هیچ جمله ای، با هیچ نگاهی، با گرمای هیچ دستی، نمیشه تسکینشون داد!
هرکار هم میکنی از ذهنت بیرون نمیره
:(
اندوهتم دوست داشتنیه
3>
ای خدا....
مردم چقدر ناراحت تشریف دارن
آدم از ناراحتی نزدیکانش ناراحت میشه خب