"سلام. ایمیل همون ایمیل. اسم همون اسم . من هنوز منتظرم ..."
یه روز خوب رو شروع میکنی، همه چیز خیلی خوب پیش میره، استرس روزهای امتحان رو داری و روز شماری میکنه برای هفته ی دیگه که اولین امتحانت رو میخوای بدی، همه چیز خوبه ، اما دیدن یه نوشته میتونه تا مرز دیوونگی تو رو ببره! دوست نداری یاد اون لحظه ها بی افتی ولی نمیتونی! اینکه هنوز ایمیلت به اسم منه دلیل نمیشه روزها برگرده به عقب! بعد از اینکه شناختمت هیچ وقت نخواستم بهت فکر کنم و یاد روزهای گذشته و بچه بازی های خودم بی افتم! چهار ساله دیگه نمیشناسمت! وقتی چند هفته ی پیش داشتم ایمیل هام رو چک میکردم و به ایمیلی از تو رسیدم، اینقدر فکر کردم تا اسمت یادم اومد! این یعنی هیچ نقشی توی زندگیم نداری! دوست داشتن قانون داره و تو این قانون رو رعایت نکردی، از همون موقع بود که همه چیز بین ما تموم شد! فکر کردی شوخی میکنم، ولی وقتی دیدی یک ماه گذشت، دو ماه، یک سال، چهارسال گذشت، دیگه باید مطمئن شی که چیزی قرار نیست برگرده! حتی ذره ای از اون دوست داشتن ناب که بهش قسم میخوردی، نمونده! انتظار هم هیچ چیز رو عوض نمیکنه! فقط بلدی هر چند وقت یکبار خودتو نشون بدی و وانمود کنی منتظری! تنها نشونه ای که ازت دارم یه کتابه! مطمئن باش اونم سر به نیست میکنم! تو آدمی نبودی که بشه دوستت داشت! آدمی نبودی که لایقش باشی. حتی حاضر بودم با نقصی که داشتی کنار بیام ولی همه چیز طور دیگه ای پیش رفت! دوست نداشتم اینا رو اینجا بنویسم، ولی نتونستم ساده از کنارش بگذرم! منم بازی خوردم! اونم از تو، منتها نزاشتم بیشتر از چند ماه ادامه پیدا کنه! بدونه اینکه بفهمی رفتم کنار! بدونه اینکه بفهمی با همون پاک کنی که بارها اینجا ازش حرف زدم پاکت کردم! موندم که چرا هنوز باور نکردی! من صاف و ساده اومدم جلو، خودم بودم که اومدم جلو، ولی تو وانمود کردی که خودتی! وقتی عذاب وجدان گرفتی و خودت اومدی جلو که همه چیز تموم شده بود. زندگی همینه دیگه! وقتی خودت باشی همه چی خوب پیش میره، ولی وقتی وانمود کنی... حتی ذره ای توی قلبم جا نداری، پس بهتره تو هم همه چی رو فراموش کنی! به همین سادگی!
پی نوشت: مخاطب خاص داشت این پست که شاید اینجا رو بخونه، شایدم نه! احتمالا متن ایمیلی که بهش خواهم زد این باشه!