آش پزی

از وقتی که تا حدودی فارغ التحصیل شدم، و فراغتم بیشتر شده، رو آوردم به آشپزی! هر چند دوستان دلیل دیگه ای واسش میارن! گاهی موقع شام و نهار، کل کتاب های آشپزیم که هر کدوم مخصوص مواد خاصیه رو میچینم دورم و کلی ورقشون میزنم و در آخر هم مامان غذای خودش رو میپزه! ماه رمضون بهترین موقع بود واسه این کار، افطار جون میداد واسه کتاب انواع آشها! که البته فقط دو نوعش رو درست کردم، یکی رشته  و یکی هم ماست! موقع طبخ آش ماست، توی کتاب نوشته بود ماست ترش باشه، منم ماست ترش ریختم، ولی الان توصیه میکنم موقع افطار صرف نشه، چون معده رو اذیت میکنه، طعمش بی نظیر بود، خداییش بابا میگفت مزه اش شبیه آش دوغ هاییه که توی اردبیل خورده، خودمم توی خلخال خورده بودم ولی فکر میکنم مزه اش فرق داشت، نکته ای که میتونم اضافه کنم در مورد این آش اینه که وقتی میخوای کوفته ریزه ها رو اضافه کنی، حدود یکی دو دقیقه نباید آش رو هم بزنی، چون عینهو آش من، اثری از کوفته ریزه دیده نمیشه. تقصیر منم نیستا، توی کتاب نوشته بود باید هم بزنی این آش رو، که ماستش نبره! (اینم عکسشه خب)
مورد بعدی که هفته ی پیش دقیقا وقتی از امتحان اومدم درست کردم، خرما کنجدی بود، اتفاقا مهمون هم داشتیم، این شد که افتادم به جون خرما ها و با پنجه های طلاییم، خوشمزه و خوشگلشون کردم، عمو وسطیه آخر شب که فقط سه تا از این خرماها مونده بود، حاضر بود قتل هم بکنه! خودمم مزه اش رو خیلی دوست داشتم، پیشنهاد میکنم حتما درست کنید( اینم عکس این یکی)

پی نوشت: میخواستم یه مکالمه ی خصوصی رو اینجا بنویسم و روش پسورد بزارم که فکر میکنم به دور از اخلاق وبلاگ نویسی باشه، بعدشم فکر کنم توی آر اس اسش نشون بده این پست رو!!!
پی نوشت بعد: دستام همیشه هم سرد نیست، میتونی بهشون اعتماد کنی!