تعدیل

و اینک موج جدید تعدیلات ملت های آمریکا و اروپا به سازمان ما هم رسید و از معاونت ما هم هفت هشت نفری تعدیل شدیم(یعنی منم جزوشون بودم)
دلم برای آقای کارگزینی خیلی سوخت! من که این همه باهاش لج بودم دیروز واقعا دلم براش سوخت! طفلکی خیلی خجالت کشید وقتی گفت تا آخر قرار دادتون(یعنی اسفند) در خدمتتون هستیم و بعد از اون ....
من که تو این مدت(نزدیک دو سال) بیشتر از صد تومن از حقوقم رو خرج نکردم ولی بیشتر به حال رفاقت ها و اون فضای دوستانه تا کارمندی گریه ام گرفت! نمی خواستم گریه کنم ولی این ندا و رویا همچین گریه میکردن که انگار میخوام بعد از عید بمیرم، خب منم گریه ام گرفت :(
آقای خ اومده میگه من تا حالا ندیده بودم کسی به خاطر کار گریه کنه! خدا چی میشد یه ذره به این مردا عقل میدادی تا من اینقد حرص نخورم؟! میگم آقای خ شما که متاهلی چرا این حرف رو میزنی؟ شما میدونی خانم ها تموم زندگیشون با همین گریه کردناشون میچرخه ! هیچ کدوم از ما( همه داشتیم گریه میکردیم چه تعدیلی چه موندنی) به خاطر کار و پولمون گریه نمیکنیم! به خاطر صمیمیتی که بین مون بود و خیلی چیزای دیگه گریه میکنیم!!!!
به مامان اینا هم چیزی نگفتم!
تصمیم دارم این چند ترم آخر بشینم یه کله درس بخونم تا معدلم بیاد بالا