کار

بین دو نیمه فوتباله! تا الان که پیروز میدانیم، الهی که تا آخرش پیروز بمونیم! اصلا مشکلی نیست که محمدی یه گل خورد، مهم روحیه ی بچه هاس که خدا رو شکر بالاس! دوستان و آشنایان هم که همه ورزشگاه تشریف دارن و کمک حال لیدرن

بهش زنگ زدم حالش رو بپرسم، هم اینکه ببینم فردا میاد تولد یا نه؛ همسرش خونه بود، گفتم چی شده نرفته شرکت؟ گفت آخر اسفند تعدیلش کردن! بیکاره الان.توی صداش پر از غم بود، میگه مامان همسرش گفته برین اصفهان کار خوب براش پیدا میشه! میگه آخه من تک و تنها برم  اونجا! اومدیم و کارش جور نشد، اونوقت چی؟ مگه غیر از این بود که الان اومدم کرج و با چه مصیبتی این ور و اون ور میرم! میگم بازم خدا رو شکر کن که خونه دارین، وضع بابای ح هم که خوبه! میگه تا کی اون میخواد خرج ما رو بده؟! میگه اگه باباش لب تر کنه توی یکی از وزارت خونه ها بهش کار میدن، ولی نمیدونم چرا هیچ کاری نمیکنه!!! همین حرف زدن ها آرومش کرد.
حالا این یکیای دیگه هشت ماهه پیش ازدواج کردن، دو ماهه پسره رو اخراج کردن، نتونستن پول کرایه خونه اشونو بدن و به خاطر همین اومدن خونه ی بابای پسره میشینن! هنوز درست و حسابی جا به جا نشده بودن که دختره میفهمه حامله است، به مادر همسرش میگه، یه کمی خوشحال میشه ولی به این فکر میکنه اگه پدر همسرش بفهمه چه عکس العملی نشون میده؟. حق داشت، چون وقتی پدر همسرش فهمید، روانه ی بیمارستان شد، الان چهار روزه تو بخش مراقبت های ویژه بستریه! بیچاره اون بچه ی نیومده!

حالا از همه این مصیبت ها که بگذریم، باید اعلام کنم که خواهری رسما از اول اردیبهشت کارمند شرکت بس بزرگ الف میشه! دیروز بهش زنگ زدن و گفتن مدارکش رو بیاره! خوشحالم! حقوقشم بد نیست! مزایا هم داره! درسته راهش یه کم دوره ولی بهترین موقعیته برای سابقه کار، خوبیش اینه که کارش کاملا مرتبط با رشته ی تحصیلیشه! دو ترم دیگه کارشناسیش رو میگیره ولی با همین مدرک کاردانی هم تونست یه کار خوب پیدا کنه.(رشته اش نقشه کشی صنعتی)

پی نوشت:خدایا میدونم برای همه ی اون افرادی که بیکارن یه کار خوب گذاشتی کنار تا به موقعش بهشون نشون بدی! ولی به این هم فکر کن که اگه یه کم این بیکاری طولانی تر بشه چه عواقبی رو در بر داره. نزار منم مثل بقیه بگم اگه من خدا بودم... (خیلی مخلصتیما)